Het is alweer iets meer dan een jaar geleden dat Lucas zo ziek en hulpeloos in het ziekenhuis lag. Als ik terug denk aan deze tijd waar we doorheen zijn gegaan, springen de tranen weer in mijn ogen. Wat hebben we ons verdrietig en machteloos gevoeld in die maanden. De onzekerheid of Lucas het zou redden en wat hem nog allemaal te wachten stond.
Tegelijkertijd zagen we de doorzettingskracht van Lucas en dat gaf ons hoop. Lucas heeft gevochten voor zijn leven. En mede dankzij zoveel hulp vanuit Nederland en Ghana gaat het nu heel goed met Lucas. Hij gaat weer blij naar school en maakt veel lol met zijn vrienden. Af en toe merken we dat zijn immuunsysteem nog wat zwak is en dan moet hij nog weleens naar het ziekenhuis. Maar hij is dan weer sterk genoeg om thuis aan te sterken.
Het is een geweldige jongen! En we zijn enorm blij en dankbaar dat het zo goed gaat met hem.
